-
Wat gebeurde er?
Twee beschermingsinrichtingen voor een stijgleiding waren overgeladen naar een kraanschip. Echter, de geplande opslagplaats was ongeschikt, dus werd een nieuwe locatie gezocht.
Om de beschermingsinrichtingen op de nieuwe locatie veilig verticaal op te slaan, moesten 2 geleidepalen (4,8 m/16 ft lang, 1,1 ton) worden geïnstalleerd.
De eerste geleidepaal werd gehesen met behulp van de hulphaak van de dekkraan op rupsbanden en twee hijsbanden van 5,5 m/18 ft lang.
De paal werd neergelaten op het dek. Met enige moeite werd een enkele hechtlas aan een grondplaat gemaakt, omdat het kraanblok enigszins slingerde in verband met de deining op zee.
De voorman vroeg de kraanmachinist om het blok op het dek te laten zakken zodat het niet meer zou slingeren.
Toen het blok werd neergelaten, kwamen de stroppen (bijna even lang als de geleidepaal) onder spanning te staan, waardoor de paal omver werd getrokken.
De paal landde op de lasser, die met zijn rug naar het werk stond. Hij was op slag dood.
-
Waarom gebeurde het?
Gebrek aan veiligheidsbewustzijn: het werk werd door de medewerkers niet als gevaarlijk beschouwd:
- Ze stonden met hun rug naar het werk in uitvoering.
- Er was geen verboden zone ingesteld.
- De leidinggevenden zagen er niet op toe dat de veiligheidsprocedures werden nageleefd.
De las- en hijswerkzaamheden werden als ‘routinematig’ beschouwd. De werkzaamheden werden uitgevoerd zonder instructies/procedures, veiligheidsanalyse van het werk, toolboxgesprek of werkvergunning.
Het managen van veranderingen: de verandering van locatie en opslagmethode werd niet goed gepland en gedocumenteerd:
- Er was niet voorzien in een steun voor de geleidepaal zodat deze vrij op het dek zou kunnen staan.
- De kraan op rupsbanden had geen sleeplijn en was eigenlijk niet geschikt voor het werk.
- De lengte van de hijsbanden: kortere stroppen zouden niet zo veel hebben geslingerd, langere zouden de geleidepaal niet omver hebben getrokken.
-
Wat hebben ze ervan geleerd?
Voor op dek geïnstalleerde pijpleidingen:
- Eerst moet er een kleine stomp op het dek worden gelast. Vervolgens kan de pijp hier overheen worden geschoven.
- Of je kunt er voor kiezen om eerst korte haakse steunen op de pijp te lassen, zodat deze vrij op het dek kan staan.
Wees u bewust van de risico’s van de zeedeining – en hoe daarop te reageren.
Voordat het werk begint, moeten adequate risicobeoordelingen worden uitgevoerd en veiligheidsmaatregelen worden getroffen.
Iedereen moet bewust worden gemaakt van de risico's van ‘routinematige’ taken. We hebben allemaal de verantwoordelijkheid om het werk te stoppen als het onveilig is.
Medewerkers moeten worden getraind in het uitvoeren van veiligheidsanalyses en toolboxgesprekken.
Er moeten procedures voor veranderingsmanagement zijn ingesteld en deze moeten worden nageleefd.
De apparatuur moet aan de taak worden aangepast. Zorg er op drijvende schepen voor dat alle kraanblokken voorzien zijn van sleeplijnen of dat er procedures zijn om het slingeren te stoppen (gebruik van korte stroppen en een kleine haakverlenging met sleepkabels waar mogelijk).
-
Stel uzelf of uw team de vraag
Hoe kan zoiets hier gebeuren?
Wat hadden de medewerkers anders kunnen doen?
Welke taken beschouwen wij als ‘routine’? Wat zijn de risico's van deze taken?
Wat is het plan voor de hijs- en laswerkzaamheden van vandaag?
Welke beheersingsmaatregelen kunnen wij invoeren om te voorkomen dat zoiets hier gebeurt?
Wanneer mag u het werk stilleggen?
Toevoegen aan beginscherm
Naam van de inhoud
Selecteer bestaande categorie:
Naam van de inhoud
Nieuwe verzameling
Verzameling bewerken
Wat gebeurde er?
Twee beschermingsinrichtingen voor een stijgleiding waren overgeladen naar een kraanschip. Echter, de geplande opslagplaats was ongeschikt, dus werd een nieuwe locatie gezocht.
Om de beschermingsinrichtingen op de nieuwe locatie veilig verticaal op te slaan, moesten 2 geleidepalen (4,8 m/16 ft lang, 1,1 ton) worden geïnstalleerd.
De eerste geleidepaal werd gehesen met behulp van de hulphaak van de dekkraan op rupsbanden en twee hijsbanden van 5,5 m/18 ft lang.
De paal werd neergelaten op het dek. Met enige moeite werd een enkele hechtlas aan een grondplaat gemaakt, omdat het kraanblok enigszins slingerde in verband met de deining op zee.
De voorman vroeg de kraanmachinist om het blok op het dek te laten zakken zodat het niet meer zou slingeren.
Toen het blok werd neergelaten, kwamen de stroppen (bijna even lang als de geleidepaal) onder spanning te staan, waardoor de paal omver werd getrokken.
De paal landde op de lasser, die met zijn rug naar het werk stond. Hij was op slag dood.
Waarom gebeurde het?
Gebrek aan veiligheidsbewustzijn: het werk werd door de medewerkers niet als gevaarlijk beschouwd:
- Ze stonden met hun rug naar het werk in uitvoering.
- Er was geen verboden zone ingesteld.
- De leidinggevenden zagen er niet op toe dat de veiligheidsprocedures werden nageleefd.
De las- en hijswerkzaamheden werden als ‘routinematig’ beschouwd. De werkzaamheden werden uitgevoerd zonder instructies/procedures, veiligheidsanalyse van het werk, toolboxgesprek of werkvergunning.
Het managen van veranderingen: de verandering van locatie en opslagmethode werd niet goed gepland en gedocumenteerd:
- Er was niet voorzien in een steun voor de geleidepaal zodat deze vrij op het dek zou kunnen staan.
- De kraan op rupsbanden had geen sleeplijn en was eigenlijk niet geschikt voor het werk.
- De lengte van de hijsbanden: kortere stroppen zouden niet zo veel hebben geslingerd, langere zouden de geleidepaal niet omver hebben getrokken.
Wat hebben ze ervan geleerd?
Voor op dek geïnstalleerde pijpleidingen:
- Eerst moet er een kleine stomp op het dek worden gelast. Vervolgens kan de pijp hier overheen worden geschoven.
- Of je kunt er voor kiezen om eerst korte haakse steunen op de pijp te lassen, zodat deze vrij op het dek kan staan.
Wees u bewust van de risico’s van de zeedeining – en hoe daarop te reageren.
Voordat het werk begint, moeten adequate risicobeoordelingen worden uitgevoerd en veiligheidsmaatregelen worden getroffen.
Iedereen moet bewust worden gemaakt van de risico's van ‘routinematige’ taken. We hebben allemaal de verantwoordelijkheid om het werk te stoppen als het onveilig is.
Medewerkers moeten worden getraind in het uitvoeren van veiligheidsanalyses en toolboxgesprekken.
Er moeten procedures voor veranderingsmanagement zijn ingesteld en deze moeten worden nageleefd.
De apparatuur moet aan de taak worden aangepast. Zorg er op drijvende schepen voor dat alle kraanblokken voorzien zijn van sleeplijnen of dat er procedures zijn om het slingeren te stoppen (gebruik van korte stroppen en een kleine haakverlenging met sleepkabels waar mogelijk).
Stel uzelf of uw team de vraag
Hoe kan zoiets hier gebeuren?
Wat hadden de medewerkers anders kunnen doen?
Welke taken beschouwen wij als ‘routine’? Wat zijn de risico's van deze taken?
Wat is het plan voor de hijs- en laswerkzaamheden van vandaag?
Welke beheersingsmaatregelen kunnen wij invoeren om te voorkomen dat zoiets hier gebeurt?
Wanneer mag u het werk stilleggen?
Een lasser was op slag dood toen een 1,1 ton zware paal op hem viel. De las- en hijswerkzaamheden werden als ‘routinematig’ beschouwd en uitgevoerd zonder instructies/procedures, veiligheidsanalyse van het werk, toolboxgesprek of werkvergunning.
