Toxiciteit van wolfraamelektroden met thorium voor lassen

Wat zou er kunnen gebeuren?

Wolfraamelektroden worden gebruikt bij booglassen of plasmalassen.
De elektroden met code WT20 bevatten 2% thorium en hebben een rode punt.
Thorium is licht radioactief met een lange halveringstijd en zendt voornamelijk alfadeeltjes (α) uit, maar af en toe ook wat bèta- (β) en gammastraling.
Alfadeeltjes kunnen niet door huid of zelfs papier heen. Ze zijn echter schadelijk als ze vrijkomen in het spijsverteringskanaal of de longen, waar ze als een carcinogeen werken.
Mogelijke risico's

Hoewel het risico voor de lasser zeer laag (verwaarloosbaar) is, is het risico groter wanneer thorium wordt ingeslikt of ingeademd.
Bij boog- en plasmalassen komt weinig radioactief materiaal vrij.
Het grootste risico is het slijpen van de elektrode (deze wordt voor en tijdens het gebruik conisch geslepen).
Wat kunnen we leren?

In sommige landen is de fabricage, de verkoop of het gebruik van dit type elektrode verboden of strikt aan banden gelegd.
Overweeg een alternatief. Legeringen van wolfraam met cerium of lanthaniden zijn aanvaardbare alternatieven voor wolfraam met thorium, vooral bij gelijkstroom, terwijl voor het lassen met wisselstroom de voorkeur wordt gegeven aan legeringen van wolfraam met zirkonium.
Tijdens het slijpen moet er een stofafzuiging worden gebruikt en de operator moet een mondkapje dragen.
Stel uzelf of uw team de vraag

Wat zijn de plaatselijke normen/werkwijzen voor het gebruik van wolfraamelektroden?
Gebruiken we momenteel wolfraamelektroden met thorium? Is er een manier om geen wolfraamelektroden te gebruiken en deze te vervangen door een veiligere optie, waardoor het gevaar vanaf het begin wordt geëlimineerd?
Welke PBM zijn vereist bij het slijpen en lassen met wolfraamelektroden met thorium?
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat iedereen de PBM's draagt, inclusief ademhalingsapparatuur?

Gepubliceerd op 19/10/23 92 Views

De bij boog- of plasmalassen gebruikte wolfraamelektroden met thorium stoten radioactieve deeltjes uit, die een verwaarloosbaar risico vormen voor de lasser als ze in contact komen met de huid. Ze zijn echter schadelijk als ze vrijkomen in het spijsverteringskanaal of de longen, waar ze als kankerverwekkende stof werken.